Yazarlar

Rəşad Ergün “Qarabağ”ın Konfrans Liqasında “Gent”ə uduzaraq mübarizəni dayandrmasından sonra əndazələri, sərhədləri aşan bir məqam diqqətimi çəkdi: “köhlən atlar”ı uğursuz çıxışına görə tənqid edənləri tənqid edənlərin canfəşanlığı, israrı, hirsi-hikkəsi. Kim deyib ki, “Qarabağ” toxunulmazdır? Kim deyib ki, jurnalistin işi tənqid etmək yox, tərifləmək, dəstəkləməkdir? Jurnalist təhlil etməlidir, tənqid etməlidir, sorğulamalıdır! Bu, jurnalistika adlı çətın peşənin Azərbaycan seqmenti üçün özəl deyil, bütün dünyada belədir, belə də olmalıdır. “Qarabağ”ın rəqabət səviyyəsinin yerlə bir olduğu Azərbaycan Premyer Liqasında mübarizə aparması bizim günahımız deyil. Nə jurnalistlərin, nə azarkeşlərin. “Qarabağ”ın süni örtüklü meydançalarda, ya da qoyunun belə, otlamağa ot tapa bilməyəcəyi bərbad təbii örtüklü qazonlarda oynamasının günahkarı da jurnalistlər deyil. Heç azarkeşlər də deyil. “Qarabağ”ı “Gent”ə uduzduğu üçün tənqid edən elə bir jurnalist tanımıram ki, “Xəzər Lənkəran”ın dağılmasında iynənin ucu boyda günahı olsun. Elə bir jurnalist görməmişəm ki, “MKT-Araz”ın, “Karvan”ın, “Şəmkir”in, “Viləş”ın “rəhmətə getməsində” əli olsun. Mən heç vaxt hansısa idman jurnalistinin Azərbaycan Premyer Liqasının reqlamentini dəyişdiyini, kefi istəyəndə çempionata 10-12, kefi istəməyəndə 8 komanda buraxdığını nə eşitmiş, nə də görmüşəm. Mən heç özünə, karyerasına hörmət edən hansısa əcnəbi futbolçuya azərbaycanlı jurnalistlərdən kiminsə mesaj yazıb, zəng edib, “Başın xarabdır? Nə itin azıb Azərbaycanda? Özünə hörmət edirsənsə, bura gəlmə” dediyini də nə görmüşəm, nə eşitmişəm. Kim Azərbaycan futbolunu, Azərbaycan çempionatını bu günə salıbsa, sözünüzü onlara deyin, onları tənqid edin. “Qarabağ”ın “yandırılmış meşədə ayaq üstə qalan tək ağac” olmasının günahkarı “Gent”ə uduzduğu üçün komandanı tənqid edən jurnalistlər deyil! Bilirəm, bəzən biz də zaman-zaman “Qarabağ”ın bu çempionatla, bu ölkənin şərtləri ilə avrokuboklarda uğur qazanmasının çətinliyini qabartmışıq. Amma… Bir daha bu aksiomu xatırladıram: Jurnalistin işi təhlil etmək, sorğulamaq, tənqid etməkdir, çəpik çalmaq, alqışlamaq yox. Azarkeşin işi komandası harda oynayır oynasın, nəticə tələb etməkdir. İstəyir Konfrans Liqasında “Gent”lə oynasın, istəyir stadionunun tribunaları da, özü də qəzalı vəziyyətdə olan “Kəpəz”lə. Aydındır? Komanda.az

Xəqani Cəfərli 11 mart 2011-ci ildə Yaponiyanın Hönsü adasının şərq sahillərində 9.1 bal gücündə zəlzələ baş vermişdi və yeraltı təkanlar dənizdə sunami yaratmışdı. Sunami nəticəsində yaranan 36 metr hündürlükdə nəhəng dalğalar 9 metr hndürlükdə dalğaların qarşısını almaq üçün düşünülmüş səddləri aşaraq sahilyanı yaşayış məntələrində dağıntılara səbəb olmuşdu. Nəticədə 19 759 nəfər həlak olmuş, “Fukusima-1” Atom Elektrik Stansiyasında qəza baş vermişdi. “Fukusima-1” AES-də baş verən qəza Bavariya ilə yanaşı Almaniyanın iki dindar əyalətindən biri olan Baden-Vürtemberqdə Xristian Demokrat partiyasının məğlubiyyətinə, Yaşılların qələbəsinə səbəb oldu. Baden-Vürtemberqin dinadar seçiciləri Xristian Demokrat partiyasının enerji mənbəyi kimi nüvə proqramının genişləndirilməsi planına etiraz edən Yaşılların mövqeyini dəstəkləyərək onları iqtidara gətirdi. Bütün bunlar dünya avtomobil sənayesinin beşiyi hesab olunan, nəhəng maşınqayırma sənayesinə malik əyalətdə baş verdi. “BMW”, “Porsche”, “Daimler-Benz”, “Bosch”, “IBM”, “Sony”, “Mitsubishi” kimi firmaların zavodların yerləşdiyi, nefti emalı, təyyarələr, avtomobillər və avtobusların istehsal olunduğu, poliqrafiya sənayesinin 40 faizinin yerləşdiyi əyalətdə iqtisadiyyat enerjidən asılı olsa da, seçicilər nüvə enerjisindən imtinanı təbliğ edən Yaşıllara səs verdi. Son yüz ildə yalnız 7 baldan yuxarı 20-dən artıq dəhşətli zəlzələnin olduğu Türkiyə başına gələn faciələrdən təəssüf ki, dərs çıxarmır. Bütün çağdaş cəmiyyətlərin təbii fəlakətlərə qarşı hazır olmaq istədiyi bir zamanda Türkiyə toplumunun böyük bir hissəsi başına gələn faciəyə “kader” deyib, dözməyə çalışır. Bu kimi halları tənqid edənləri isə Türkiyənin dini həssaslığını nəzərə almaqdan bəhs edirlər. Toplumlar dini həssaslıqları ilə ağıllarının göstərdiyi yol arasında seçim etməlidir. Doğru seçim edənlər almanlar və yaponlar kimi irəli gedəcəklər. Səhv seçim edən toplumlar Türkiyə kimi ağır itkilər verməyə məhkumdurlar. İlahiyyatçı Hacı Şahin Həsənlinin aşağıdakı fikirləri də alman və yaponların seçiminin ən doğru yol olduğunu təsdiqləir: “İnsan üçün öncədən müəyyən olunmuş həyat yolu yoxdur: Əks halda iradə azadlığının, imtahanın, peyğəmbərlərin göndərilməsinin mənası qalmazdı. İnsan öz taleyini əməlləri ilə formalaşdırır”. Təəssüf ki, nə başqa xalqların keçdikləri inkişaf yolu, nə də Hacı Şahin Həsənli kimi ilahiyyatçıların fikirləri düşüncələri bədəvi ərəb zehniyyəti ilə daşlaşmışları dəyişməyə qadir deyil.

Elşən Əlisoy  Ermənistanın baş naziri Nikol Paşinyan Qarabağda olan seperatçılara "hörmətli Qarabağ vətəndaşları" deyərək müraciət edib.  Fevralın 18-də Münxendə keçirilən tədbirdən dönən kimi sosial şəbəkə hesabından Ağrı dağından bəhs edən şeir paylaşıb.  Bəzi hakimiyyət yönümlü politoloqların: "Qarabağ məsələsində beynəlxalq təşkilatlar və böyük dövlətlər Azərbaycan qarşı qərəzli mövqey sərgiləyirlər" fikrinin əksinə olaraq artıq hər kəsə bəllidir ki, Paşinyanın əlini gücləndirən əsas məsələ Azərbaycanda demokratik dəyərlərin sıradan çıxarılması, siyasi məhbusların azad edilməsi ilə bağlı beynəlxalq təşkilatların tələblərinin yerinə yetirilməməsidir.  Münxəndə keçirilən tədbirdə Paşinyanın ən əsas silahının da məhs demokratiya olduğunu hər kəs gördü. Azərbaycan telekanallarında Paşinyanın demokratiya ilə bağlı çıxışının yarımçıq kəsilməsi güclü bir həmlənin qarşısından qaçmaq və üz qarası məsələsini cəmiyyətdən gizlətmək cəhdi idi.  Paşinyan Azərbaycanın zəif yerini tapıb və bundan məharətlə istifadə edir. Cəmiyyət anlamalıdır ki, Paşinyana "qaz" verən və onu haqlı vəziyyətə gətirən ən əsas səbəb, demokratik dəyərlərə münasibətdə Azərbaycan hakimiyyətinin yarıtmaz siyasətidir.   Demokratik seçki keçirən, korrupsiyanın olmadığı, mətbuat və fikir azadlığı olan bir ölkə ilə, həbsxanasında siyasi məhbusun ölüm aclığından olduğu bir ölkə arasında ciddi fərqin olması və Qarabağ məsələsində dünyanın münasibətində özünü bunun özünü göstərməsi qaçılmazdır.  Məsələləri anlamaq üçün politoloq olmağa ehtiyac yoxdur, bir balaca araşdırma qabiliyyətin olsa, kiçik bir araşdırma aparsan görəcəksən ki, Paşinyanın "dəyirmanına su tökən" konkret qüvvə Azərbaycan hakimiyyətidir.  Günahı orda-burda axtarmaq lazım deyil.