Tarixi günlərə şahidlik edirik. Yeniyetməlik, gənclik illərimiz odlu-alovlu müharibə dövrünə təsadüf etsə də, taleyimizdən şikayət etməyə haqqımız yoxdur. Son üç ildə köksümüzü qabardan o qədər hadisələr baş verib ki!
Oktyabrın 4-ü doğma Cəbrayılımın düşmən tapdağından azad olunduğu gündür.
İndi zəngilanlılar öz ata-baba yurdlarının çırağını yandırırlar.
Qubadlının simvolu olan Bərgüşad çayı daha kədərli zümzümələr etmir.
Kürəyini sıldırım qayalara söykəyən laçınlılar indi qamətlərini şah, başlarını dik tuturlar.
Kəlbəcərdə bülbüllər üç ildi düşmən üçün şərqi söyləmirlər.
Qoca tarixin həmyaşıdı olan qədim Füzuli yenidən qurulur, erməni barbarlığından yetərincə nəsibini almış Ağdam yaralarını sarıyır, Qarabağın incisi Şuşa bütün dünyaya səs salır...
Allahın əsir mələyi - Xocalı indi rahat nəfəs alır.
Ağdərədə, Əsgəranda şəhid ruhları bayram edir.
Xanın nəvələri öz kəndinə - Xankəndinə qayıdıb.
Möhtəşəmsən, Azərbaycan!
Bu günlərin dəyərinə dəyər qatan, əhəmiyyətini artıran başqa hadisələr də baş verib.
Ard-arda bu qədər şad xəbər aldığımız üçün sənə minnətdaram, Allahım!
Şükür, məzlumun ahı yerdə qalmadı, zalım qandallandı.
Uzun illərdən bəri Azərbaycana meydan oxuyan üç dılğır - özlərini qondarma "Dağlıq Qarabağ Respublikası"nın "prezidenti" elan etmiş Arkadi Qukasyan, Bako Saakyan və Araik Arutyunyan DTX tərəfindən həbs edilərək Bakıya gətirildi. Əgər məhkəmə prosesi açıq keçirilsə, 10 milyondan çox insanın onların murdar sifətinə tüpürmək şansı olacaq. Mən hər növ qanunsuzluğa qarşı olsam da, müharibədən yetərincə zərər çəkmiş bir azərbaycanlı kimi bu adamların başına yağlı bir qapaz vurmaq hüququmu özümdə saxlayıram. Qoy tarixdə başıqapazlı, üzütüpürcəkli "prezident" kimi qalsınlar...
Seymur VERDİZADƏ
